Sen,
Bahara önce...
Sarı kahve filizlerini gösterdin...
Sonra da bunlara inat
Yeşilin her rengine büründün...
Dünya'ya nefes...
Adem'e gölge...
Ağaca zerafet...
Çiçeğe eş...
Yemişe tanık oldun...
Sen güz'de..
Yeşillere veda dedin..
Sonra da...
Sarılara...kahvelere....döndün
Rüzgarlar sert esince
Onlara boyun eğidin...
Artık....
Adem'in hüznü...
Toprağın örtüsü...
Çöpçünün süprüntüsü..oldun..
Sen kış'ta
Şekline...şemaline...veda ettin
Usul..usul..ıslandın
Yırtıldın..ufalandın...
Sonra da...
Toprağa karıştın...
Ben,
Gelecek bahar'da
Yine yeşile döneceğini
Biliyorum dallarda...
Yaprak....
Sen yokken bile...
Ben seni seveceğim daima...
Kayıt Tarihi : 13.9.2010 23:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Turhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/13/yaprak-111.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!