Dalında bir yaprak titrer rüzgara karşı.
Zayıflığına bakmadan sarılır dalına sıkı sıkı.
Rüzgar ona aman vermez,
Tutunduğu dalından koparıp savurmaya çalışır.
Sanki anasına sarılmış yavru gibi çırpınır oda.
Garip yaprak ne yapsın.
Hırçın rüzgar daha da sertleşir.
Ne kadarda kopmak istemese de,
Ne kadar da dirense,
Sonunda onunda gücü tükenir.
Bırakır kendini rüzgarın kucağına.
Ne olacağını bilmediği bir aleme dalı verir.
Yeşerdiği dalına son bir bakış ile elveda der.
Hayatın son deminde kaybolur gider…
28.01.2010
Canan Uncu Karaman
Kayıt Tarihi : 7.4.2010 22:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
MEHMET KINDAP
Yüreginize, kaleminize sagik. Zevkle okudum siirinizi. Tebrikler
sevgi, saygi ve selamlar
TÜM YORUMLAR (2)