Dalından kopmuş bir yaprak
ihanet rüzgarıyla sürükleniyor.
Oysa yaprak öyle taze,
öyle sağlam ve yeşil.
Uçuyor maviliklere doğru
ve bir güzel çiçeğin,
gövdesine
kavuşacağı ümidiyle....
Duracak bu ihanet rüzgarı.
rüzgarın ihtirası bitecek.
Yaprak
aradığı çiçeğine kavuşacak,
Ve
yeniden hayat bulacak.
O hoyrat ihtiras rüzgarı
sonra yine esecek,
başka yaprakları
koparacak dallarından.
O rüzgar hiç bir zaman
Ilık esmeyecek
İhanet rüzgarını
hiç bir çiçek sevmiyecek...
İstanbul.....2001
Hülya ArısanKayıt Tarihi : 29.10.2001 10:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Farkeder mi hem?
Ne çiçek ne yaprak;
Şahmaran girmiş düşlerime...
Tebrikler,sevgiler
TÜM YORUMLAR (1)