............................................-Takvimden yaprak düşer
.......................................................zaman sarsılır-
tarihe bağdaş kuran şehir hüzünler haykırır
hangi darbeye gömülür gölgesi
hangi bağlaç ular yılları
âh! ... neyi çekip alsam deprem
yanar kuş ormanları
hangi pişmanlığın ardında
çağdaş kumkuma
mıhlanan zulüm
hırsın kıskacı
dinse/sökülse/çözülse
gücünü toplasan bir böcek etmez
her doğan ölmeye başlar
definler çoğaltan cinnetli nokta
suretini parçalar yalnızlığın
kim kurtarır hasretme ânında
ölümlerden hangisini alsa
ey sonsuzluk
özgürlüğün tadı ağzında çırpınmalı
.................................- zavallı aklım menzil yürüdükçe
..........................................hangi deliliğe kapılanmalı-
susuyor ayın şavkıması
döner/söner/yanar
hep ve hiç
hadi göğü de lanetleyelim
mavi etine neler gizliyor
hadi kovalım ağaçları
çöl sesli kuş yeşil ötüyor
tüm sınırlardan yasaklandım
ağzım ateşe alışkın
hangi yarda biterse bitsin aynı yoldayım
adının şiirleşmesi bundan
hadi çık gel bütün kapılardan
ey dudağını öpücükle boyayan
unutmasan yaşamazdın
......................................-sanrılar arkacında toy çanları-
çağırdığında gürültü kopsun
bir mavi damar yansın olmadık yerde
kabuk değiştiren yaşam
yeminler koparsın ilâhi defterden
değirmende buğday çığlıkları
çalsın aynı ateşte tanrının ıslığını
âh! uykun bölünmüyorsa
dalganla çekil tuzunu bırakıp
boğulsun düşünde
sis kulesi/hayalet sesi
kurgan eşilsin
yudumlansın bozulan nektar
nefsine takılsın avucunda koşan çocuk
her kaktüs çölünü kalbinde taşımalı
ey zaman / ey çiçekli engerek!
tanrıyı yaratan yok edecek elbet
........................................-elbet aşk da bizden bir şeyler öğrenecek-
(Mortaka Dergisi/Mayıs-2006)
Filiz BedükKayıt Tarihi : 7.7.2006 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir de beş yıl aradan sonra yazdığım 2.şiir…”tebebümün öyküsü”nden birkaç ay sonra kaleme alındı ve ondan birkaç ay sonra yayınlandı… doğuş ve birikim süreleri açısından kardeş şiirlerdir… bu şiir, insanlarla aramdaki mesafenin sancısını çekmektedir…din, insanlık ve doğa arasındaki çelişkili etkileşimin beni uzaklaştırmasına sebep olan acının öyküsüdür ve bu şiirin atage olarak yazılan ilk dizesi Hilmi Yavuzun bir dizesinden esinlenmedir…bizzat yaşadığım depremler ve orman yangınları bu şiirin doğmasına neden olmuştur… elbette ölüme ve deliliğe yakın durmak da…
Ne güzel tepkiler almış... çok mutlu oldum...
eleştiriler şiirden çokk içeriğe gelmiş o yüzden çok anlamlı değil...
en güzel övgü 11 yaşındaki küçük şairin övgüsü, çok mutlu oldum...
vatan üzerine şiir yazmayacağımı söylemiştim acemi kalem şiirimde... yazmayacağım...
övgülerden mahcup oluyorum... ama bir yandan da ivme kazandırıcı elbette... eleştiriler de beni hep şiire iteler...
sonsuz şükran ile herkese...
F. bedük...
aşk ötekileştirir insanı; berbat ve kusmuklu bir avuntudur ve-lakin tesellisizdir tanrınızı yeseniz bile susuzluğunuzu gideremezsiniz..
pembe dizi be şair, pembe dizi..hayatta yoksa da yeri..
TÜM YORUMLAR (53)