Dalından kopan,
Bir çınar yaprağı gibiydi ömrüm,
Damarlarında su kalmayan,
Kuru otlar arasına düşüp,
Toz olup çürüyüp giden beden,
Çürüyüp giden ben.
Oysa ki bahardı mevsim,
Yeşile hasretti gönüller,
Yaprak hep ayazı yaşardı,
Düşmüştü avucunun içine şairin,
Toz olup ufalanmıştı,
Çürüyüp giden beden,
Çürüyüp giden ben.
Gökhan Arslan 2
Kayıt Tarihi : 26.7.2023 19:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!