Gazel düştü kederle, Eylül yaprağın ölümünü seyre dalıyor.
Vurgunum şimdilerde, kalbim kayıp parçalarını arıyor.
Gerçekliğin sırtı dönük, üzeri şefkatle örtülüyor.
Yeryüzü şeytanları düşen maskelerini takıyor.
Acelem yok şimdi, zaman tersine akıyor.
Önümde bir koridor uzuyor, bilinmezliğe varıyor.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta