ey sevgili hasretinle
yanmam gerekirken neden üşüyorum...
neden iliklerime kadar duyuyorum bu acıyı....
neden....
yanmalı idim ben
çölde mecnun gibi...
yanlızlık çekmeli idim
kuyuda yusuf gibi...
sensizliğin ızdıra ile çölde avare avare dolaşmalı idim
rabia gibi...
senin uğrunda başım dönmeli idi...
hz mevlana gibi...
yanan taşlara bedenimi sürmeli idim
bilal-i habeş gibi...
seni bulmak için diyar diyar gezmeli idim
şems-i tebrizi gibi....
Allah Allah diye ölüme koşmalı idim
hallac-ı mansur gibi
sabah namazını beklemeli idim
abdülkadir geylani gibi
ya resul ya rusul demeli idim
veysel karani gibi
ben denizleri yarmalı idim
hz musa gibi
testere ile biçilmeli idim
hz zekeriya gibi
ateşlere atılmalı idim
hz ibrahim gibi
tufana yakalanmalı idim
hz nuh gibi
okyanuslara dalmalı idim
hz.MUHAMMED (SVS) GİBİ
Kayıt Tarihi : 26.9.2014 11:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel şiiri ve şiir yüreğinizi kutlarım..
TÜM YORUMLAR (2)