Yapma! Gül Şiiri - Hanifi Recep Kamiloğlu

Sen kendi köyünde en içten yaşarken,
Deccal fitnesi, şeytan bozması
En gerçekliği ile çirkinliğin
Sen gönlümün incisi
…
Sen o naifliği o küçük yüzünde
Kendime kıydım, rüya aleminde
Seni göreydim ya Göksu illerinde
Bir nefes olurdum belki,
Bir dost olurdum meryem gibi,
….
Gerçek bu denli üzmezdi beni
Sen yaşatmasaydın beren
Sen ki, hafif kuştüyü kadar hafif
Görmemeliyim hiç seni, görmemeliyim
….
Kendi halinde yaşarken Fatmagül
Gül ikliminden kopardılar
Cennete girmek üzere cennetten kovulan,
Sen sen sen güller deren..
……
Adında gül olmasaydı
Adın Gül olmasaydı
Güle benzemezdin
Gül yüzünde senin
…….
O role hayat veren kadın
Rolü bile, gerçeğe devşiren
Rolden hayat getiren
Bana yaşam getiren. sen sen
…..
Hiç suçun yokki senin
Suçlu benim hatta
Bizzat suç benim
Görmeseydi ya seni gözlerim