06 Ekim 1969- Ankara
Düz yolda giden derviş, serseri ayyaş oldu,
Aramam sormam dedi, yemin bozdu kaç kere,
Hayatı zindan oldu, bahçede güller soldu,
Sağa sola dalaştı, gönül kırdı yok yere…
Bakma,
Bana öyle baygın baygın bakma,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim