O doğduğum ev var ya
Yıkıldı.
Büyüdüğüm ev var ya
Yıkıldı.
Okuduğum ilkokul
Yıkıldı.
Okuduğum ortaokul
Yıkıldı.
Çalıştığım kaportacı
Yıkıldı.
Yıkım hep yıkım. Sanki
Bombalamışlar tüm kenti.
Bir tek şu çam ağacı
Duruyor yerli yerinde.
Ağaca insandan daha çok
Değer veriyor yıkımcı.
Bu kadar uzmanlıkla,
Gecekondu yapımında,
Mimarlık okudum sonra.
Gösteriyorum yoksullara,
Nasıl yapılır, iki dakikada,
Şipşak bina.
Yıkılmasın diye bu defa
Çocuklarımın büyüdüğü yer,
Öleceğim yer,
Tasarlıyorum mahalleyi
Barikat kurmaya
En elverişli planla.
Zorlanacak böylece, karanlık güçler,
Saldırırken evimize, sokağımıza.
Bulvar yaptıklarını okudum Paris surlarını.
Gepgeniş yaptıklarını okudum Paris’in sokaklarını.
Zor olsun diye, barikat kurması;
Zor olsun diye, kenti savunması;
Yeni Paris Komünleri olmasın diye.
Nazilerin kolaylıkla girdiklerini okudum, bu nedenle, kente...
Biz de çağımızın Nazileriyle
Savaştığımızdan mıdır nedir,
O doğduğum ev var ya
Yıkıldı.
Büyüdüğüm ev var ya
Yıkıldı.
Okuduğum ilkokul
Yıkıldı.
Okuduğum ortaokul
Yıkıldı.
Çalıştığım kaportacı
Yıkıldı.
Yıkım hep yıkım. Sanki
Bombalamışlar tüm kenti.
Bir tek şu çam ağacı
Duruyor yerli yerinde.
Ağaca insandan daha çok
Değer veriyor yıkımcı.
Biz, yapıcılar; onlar, yıkıcılar.
Sürüyor yıllardır, evrensel savaşımız.
Biz de yıkana dek birgün, köşklerini, saraylarını onların,
Sürecek yıllarca, evrensel savaşımız.
14 Ağustos 2010
Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Yapıcılarla Yıkıcılar: Şiirler 2010 [Builders and Destroyers: Poetry].
Ulaş Başar Gezgin
Kayıt Tarihi : 9.8.2022 01:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok kutlarım, saygımla.
TÜM YORUMLAR (1)