Seninle parçaları kaybolmuş bir yapboz gibiyiz biz,
Dört bir tarafa savrulmuşuz, yalnızlıklarda kaybolmuşuz.
Dağınık yatak, dağınık oda, dağınık hayat, dağınık duygular...
Her şey darmadağın, her bir umut paramparça,
Sevgisiz geçen gün be gün içten içe eriyerek yok olmuşuz.
Eğer sevmek nasıl bir şeydir bilmeseydim?
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Yapbozun parçaları olabilmek de güzel. Her ne kadar birer tarafa dağılmışsa parçaları, bulmak birleştirmek zor olsa da. Bir düşünsenize. Tüm parçalar birleştiğinde o muhteşem eseri seyretmek...DOYUMSUZ...
Bütün mesele özveri, sabır, yürekten sevmek. Eminim bunların hepsi sizde var. Ve noksan olanı tamamlama gücünüz de... Kutluyorum içtenlikle... Muhteşemdi...Sevgilerimle...
'yapboz'un kelimeleri karşısında şaşkınım şu an… Anladım ki kelimeleri olur olmaz sarf etmemek, eskitmemek gerek. Söyleyince sizin gibi bir ateş gibi çıkmalı ağzından. Varıp bir gönlü imar etmeli. Sağolun… Kaleminiz daim olun...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta