Düşün, düşünde düşüyorsun
Yapboz gibi hayatın,
masanın üzerinde
ertelenmiş, dağınık..
Aşk uzak bir köy
orada olduğunu bildiğin
gidemediğin..
Yalnız geçmişi yansıtıyor aynalar
Kırık, dökük,
karmaşık...
Düşünde üşüyorsun
titreyen ellerin
belki de heyecandan.
Düş'ün
sadece düşüşün.
Şimdi
aç gözlerini...
Kayıt Tarihi : 10.10.2013 16:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!