Ah yine
Sus pus olmuş yürekler.
Sisli puslu şimdi ufuklar.
Yarınlar karanlık,
Yarınlar ah kapkaranlık.
Duymuyor kimseler kimseleri artık.
Kimseler kimseleri görmüyor be birader.
Aynayla bile göz göze gelmiyor insanlar,
kendimizden bile köşe bucak kaçar olduk.
Herkes kendi derdinde.
Bu canına yandığımın geçim derdi;
bir sel gibi büyük insanlığı
önüne katmış gidiyor.
Bir yapbozun bozulmuş parçaları gibi,
Darmadağınık olmuşuz canlar.
Ah paranın ideolojisi sinmiş;
kentlere, varoşlara, fabrikalara, tarlalara.
Donuk bakışlı yüzlere,
bahçedeki gonca güle,
kaynakta ki doğal suya;
Paranın iktidarı
gelmiş oturmuş
sevilerimizin üstüne ahhh!
Oysa her şey midir para?
Para her şeyimiz midir?
Satın alabilir miyiz anne sevgisini?
Ya da birikmiş gözyaşlarımızı
bir tomar parayla dindirebilir miyiz?
Giderebilir miyiz,
kaybolan yüreklere özlemimizi?
Ah yeniden açıyor karanfiller.
Cıvıl cıvıl kuşlar ötüşüyor işte
yine dünyamda.
Parayla şiir yazabilir misiniz söyleyin bana?
Paraymış…
Hastır ya!
17.02.2011
Adnan Şahin 2Kayıt Tarihi : 17.2.2011 09:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!