Yapayanlızım Şiiri - Muhammet Ali Güner

gözlerinin ürkekliğinde öğrendim sevmeyi
her an nemlenmeye hazır bakan gözlerinde
öksüz bir çocuk gibi
vakitsiz çiğ düşmüş yaprak yeşili gözlerinde
ve damarlarındaki kanı gösterecek kadar kar beyazı teninde

eskisi kadar cesur olamıyorum
hayat yıpratıyor
kazanılan küçük zaferler
kaybedilen büyüklerden daha kıymetli oluyor
hayal dünyası kapanıyor insanın
insancıl sevmeler son buluyor

kimsesiz kadar çok yanlızım
dünya koskoca bir ada
ve ben içinde yapayanlızım
ne senin gözlerin yeşil
ne de ben sana aşığım
ulaşılamayan şeyler insanı cezbediyor
ve ben ölüme hasret kalmışım
şu aralar ölüm aklıma sıkça geliyor..