Yapayalnızsın Şiiri - Halil Zenciroğlu

Bazen iliklerine kadar duyarsın yalnızlığı
Etrafta tanıdık bir yüz ararsın
Başını çevirirsin her seslenmeye
Gözlerin kapıda, kulağın telefonda
Beklersin, beklersin ama nafile
Ne bir ses vardır, ne de bir seslenen
Duvarlarda sesinin aksi vardır sadece
Yalnızsındır, yapayalnız…

Bazen için içine sığmaz olur
Neşen, sevincin taşmıştır yüreğinden
Bağırmak istersin sokaklarda, caddelerde
Kalbin umut doludur, gözlerin ışıl ışıl
Zihnin berrak, duyguların pırıl pırıl
Ama yine ne çare yok kimse, yok işte
Sevincini paylaşacak birini bulamazsın
Yalnızsındır, yapayalnız…

Bazen karamsarlık çöker üstüne
Bir kasvet bağlamıştır kalbin
Hiçbir şey tat vermez olur
Kafan karışıktır, duyguların dolaşık
Zihninde cevap bekleyen sorular bir yığın
Bakarsın umutla etrafa, etraftakilere
Yine soruların cevapsız kalır
Yalnızsındır, yapayalnız…