Yapayalnızlığın Telmihlerinde Sızar Sevdam

suyun ateşni gizleyen özlem kumrusuydun
hıçkırığına teslim olmuş kanatlarım vardı
eriyen sensizliğimi taşırdı
yargısız insafsız gidişe yanaşırdı gerçekler
sargısız bir yaranın kabuğuna işlenirdi işveler
okşanmış ötelerin filizinde renklenirdi gelişler
susturulmamış yanardağlarını akıtırdı aşka geçişler

kavuşmaya nidalarını bırakırdın
yapayalnızlığının telmihlerinde uyanırdı eskiz düşlerim
boşluk atardı hoşluk, ünlemleri eritirdi damlalar
sana gelirdim böylece

kademleri sökülmüş ruhun sırnacında sırlarım üşürdü
kırık mazilere ders verirdi alınganlık
yakarışın aynasında taranırdı affetmek
pranga kendi berilerini kapatırdı senden öte muhkem hayaller olmasın diye

acının duruşmasında nemli gözlerinin cümlesini yazardı katip
unutulamayışın mahşerinde sözlerimin ölümsüzlüğünü okurdu hatip
yorumsuz yazgının kitabında biterdi bitap

kendinden kaçışın telaşını sarardı umutlar
aşkı aşkla yakardı özüne dönütler
düşe dünyalarını boyatan güllerin akraşır
bülbülüme sesini teslim eden teslimiyetin usanır
yokluğun varlıkları küstürür
varlığın tokluklarımı barıştırır
imkansızlığın dudağından sen sızısı akar yürek devletime
ıslanır sevdam
kurutacak kumrunu bekler aşk