adımlıyorum,
parke taşları sıralanmış
birbiri ardınca
gölgem peşim sıra
görünüşte bir şey yok …
kırda çatlayan, toprak
ağaçta kuruyan, yaprak
gökte bulut;
gülüyor…
yaram kanıyor, mecalim kalmıyor
hekim, çiçekleri suluyor…
yarama merhem olacaklar
“düşmanımın düşmanını” oynuyorlar
gölgem önüme düştüğünde
anlıyorum ki;
yapayalnızım bu sokakta …
Kayıt Tarihi : 29.10.2021 06:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!