Yapayalnız İSTANBUL Şiiri - Vedat Okkar

Şu kış ayının soğukluğunda,
İstanbulda ben,
Dolaşırım kaldırımsız yollarda,

İçimdeki çocuk büyür,
İçime sığmaz olur artık,
İstanbulun mavi marmarasında,

Geceleri mahsum bakışlı insanlar dolaşırlar
Üzerlerindeki bir kazak,
Ayakkabıları ıslanmış,
Yinede gönüllerinde çoşkular,
Benimle beraber yürürler onlarda istanbuldalar

Terkedişler yaşanır otogarda,
Zaman zaman kavuşmalar,
Her gidişin, mutlu bir dönüşünü bekler otogar.

Caddeler de rengareng ışıklar,
Işıklarda dans eden gölgeler,
Gölgelerden bana yansıyan,
Bir kaç cümle yada heceler.

İstanbulun cazibesi,
Dünyanın tek gözdesi,
Boğazların muhteşem güzeliği.

İnsanların çokluğu, garip.
İçine almış bütün sevgileri yada sevgisizleri,
Bu kadar çokluk içinde,
Yinede kendince tek başına,
Yapayalnız istanbul...