Yapayalnız Duruyor İsveç Evleri
Siyah çamların bir karmaşası
ve tüten ay ışıkları.
Burada yatar batmış kulübe
ve cansız gibi görünür.
Sabah çiyi çağıldayana dek
ve bir ihtiyar pencereyi
- titrek elle - açıncaya
ve salıverinceye dek bir baykuşu.
Ve başka bir yörede
durur yeni bir yapı ve buhar salar
çarşaf yıkanmasının kelebeğiyle
titreşerek düğümde
ortasında ölen bir ormanın
ki orada çürüyüş okur
özsu gözlüğü arasından
kabuk böceklerinin protokolünü.
Keten saçı yağmuruyla bir yaz
veya tek bir şimşek bulutu
havlayan bir köpeğin üstünde.
Toprakta tekme atıyor tohum.
Öfkeli sesler, yüzler
uçuşuyor telefon tellerinde
büzüşmüş hızlı kanatlarda
bataklık topraklarının milleri üstünde.
Irmaktaki bir adada o ev
kuluçkaya yatmış temel taşları üstünde.
İnatçı bir duman – yakıyorlar
ormanın gizli kağıtlarını.
Göğe geri dönüyor yağmur.
Işık bükülüyor ırmakta.
O sarp yerdeki ev gözetliyor
çağlayanın beyaz öküzlerini.
Şafağa soluk aldırmayan
bir sığırcık çetesiyle sonbahar.
Kımıldanıyor insanlar kaskatı olarak
lamba ışığının tiyatrosunda.
Bırak hissetsin onlar kaygı duymadan
o kamuflajlı kanatları
ve Tanrı’nın enerjisi
kıvrılmış karanlıkta.
Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 30.11.2019 01:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SVENSKA HUS ENSLIGT BELÄGNA Ett virrvarr av svarta granar och rykande månstrålar. Här ligger torpet sänkt och det tycks utan liv. Tills morgondaggen sorlar och en åldring öppnar - med darrande hand - fönstret och släpper ut en uv. Och i ett annat väderstreck står nybygget och ångar med lakanstvättens fjäril fladdrande vid knuten mitt i en döende skog där förmultningen läser genom glasögon av sav barkborrarnas protokoll. Sommar med linhåriga regn eller ett enda åskmoln över en hund som skäller. Fröet sparkar i jorden. Upprörda röster, ansikten flyger i telefontrådarna på förkrympta snabba vingar över myrmarkernas mil. Huset på en ö i älven ruvande sina grundstenar. En ständig rök - man bränner skogens hemliga papper. Regnet vänder i himlen. Ljuset slingrar i älven. Hus på branten övervakar vattenfallets vita oxar. Höst med en liga av starar som håller gryningen i schack. Människorna rör sig stelt på lampskenets teater. Låt dem känna utan ängslan de kamoflerade vingarna och Guds energi hoprullad i mörkret.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!