Vakti seher; öten birkaç kuş, susan birkaç çiçek.
Hepsinin boynu bükük.
Avuçlarımda dünya boşluğu,
omuzlarımda dünya yükü…
Sessizliği bozuyor diye attığım adımlar,
çokça azarladığım oldu kendimi.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta