Yapayalnız Şiiri - Yusuf Gürsoy

Bir kadın vardı orda
Yapayalnız..
Kendi dünyasında
Kendisiyle başbaşa
Duygularıyla
Yapayalnız..
Çevresinde insanlaOnu hiç anlamadılaR
Onlar bencil
Onu da öyle sandılar.
Birgün olsun düşünüp,
Ruhunu anlamadılar.
Çünkü ondaki ruh,
Onlar da yoktu..
O bir kadındı
Evinde işleri vardı
Çocukları eşi vardı
O ancak,
dertlerle uğraşırdı.
Farkedemediler, anlayamadılar
Halbuki o kadın,
Duygularıyla yapayalnızdı.
O hep
Yalnızlığını
Gözyaşlarıyla paylaştı.
Gururluydu,
Belli etmezdi halini
Gözyaşları içine aksa da..
O arada bir gülerdi
Zoraki de olsa
Farketmesinler diye
Mutsuzluğunu,
Farketmesinler diye
Yalnızlığını..
O kadın hep yalnızdı
Ama kimse de anlamazdı..
Bir kadın orda
Kendi dünyasında
Duygularıyla başbaşa
Yapayalnız, yapayalnız....

21.01.2012