Yapayalnız Şiiri - Mesut Çiftci

Gece ve karanlık,
Karanlık ve soğuk,
Soğuk ve yalnızlık içindeyim odamda.
Geçmişimden çıkıp gelen hayaletler,
Pişmanlıklar ve olmamışlıklarla ben,
Odamın en sert ikliminde,
En çaresiz kırsalındayım yani,
Ben, gece, karanlık, soğuk ve yalnızlık,
Hayaletler, pişmanlıklar ve olmamışlıklar.
Benim hatırladığıma aldanmayın,
Hepsi de beni unutmuşlar.

Unutulmuşum,
Kaybolmuşum,
Aslında yokmuşum,
Bir varmışın dışında,
Bir yokmuşun içinde uyumuşum.
Kendi masalımda kendim mülteci,
Kendi ömrüme tutunamayanmışım,
Yanmışım.

Şimdi,
Anlamsızım,
Tarafsızım,
Yalnızım.

Gecenin içinde karanlık,
Karanlığın içinde soğuk,
Soğuğun içinde yalnızmışım,
Yansızmışım,
Yanılmışım, kanmışım,
Kandırılmışım.
Mutlu olacağımı sanmışım.
Aldanmışım.

Üzerime üzerime gelmeyin hayaletler,
Pişmanlıklar ve olmamışlıklar.
Ben ve ömrüm,
Ömrüm ve gönlüm
Kandırılmaya hazır çocuklarız hala.
Hala umut yeşertiriz
Geceleyin ve karanlıkta,
Karanlıkta ve soğukta,
Soğukta ve yalnızlıkta.

Ben ve ömrüm,
Ömrüm ve gönlüm,
Kalabalık ve tek başına,
Alabildiğine yanlı ve oldukça tarafsız.

Yapayalnız...