Yapay Ayrılık Şiiri - Ercan Keskin

Dalıverince göz geçmişe gider
Zifiri karanlık kaplar içini
İçlendikçe gönül hasretlik çeker
Unutturamaz hiçbir şey ismini

Gel ki dolsun içimdeki şu boşluk
Tut elimi bitmesin bu sarhoşluk
Özlemek varlık içinde yokluk
Nesneler hatırlatıyor cismini

Gel ki aydınlansın bu şehir
Işığınla nurlar yağsın senle bir
Kaldırımlar mazimizde gizlenir
Tarihimiz tekrarlasın kendini

Yaşananlar çekim alanı olur
Kalp kırmadıysan her şey unutulur
Geçmişten ders alıp düzen kurulur
Sağduyulu ol dinle iç sesini