Seni ben;
sonsuzluğu taşıyan bir çekirdek gibi
sol göğsüme yerleştirmişken,
Sen, nasıl da bana gitmelerden söz edersin..
Seni ben;
büyüttüğüm sonsuz varlık ağacımın
en güzel meyvesi ilan etmişken,
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta