Yapamadım Anne Şiiri - Asiye Pala

Hedefim insandı, vur emri geldi
Ellerim titredi, ağladım anne
Bir sağıma baktım bir de sol yanıma
Yüreğim sızladı, ağladım anne

Gecenin yarısı, dağın başında
Siperde beklerken, ayışığında
Hedef oldu, durdu karşımda
Yüzümü çevirdim, ağladım anne

Yolun karşısında, yakın yerdeydi
Gördüğüm kadar, genç de biriydi
Bir taşın dibinden, kalktı yürüdü
Ardı sıra baktım, ağladım anne

Onun da yolunu, bekleyen vardır
Anası babası, sevdiği vardır
Belki de yubvası, yavrusu vardır
Kıymadım vurmaya, ağladım, yapamadım anne

O da benim gibi, emir kuluydu
Belli memleketi, güney doğuydu
Bilmem ki oda beni,vururmuydu
Ben ona kıymadım,ağladım, yapamadım anne.