Yapamadım Şiiri - Merve Şimşek

Neden düşüyor hüznün o solgun yaprakları
Ve neden ağlıyor bulutlar?
Hatıralar karşımda hiç olmadıkları kadar gerçek
Rüzgar her zamankinden daha zalim
Farkettim ki masallar aleminde yaşamışım bu güne dek
Hayalden öteye gidememiş yaşadıklarım
Hep oyun oynamışım
Çocuksu rüyalarla avunmuşum
Önüme ardıma bakmadan
Nereye gideceğimi bilmeden
Körü körüne yürümüşüm

Ama en garibi
Neyime güvendiysem
Kanatlarım olmadan uçmaya çalışmışım
Yeryüzü bile kabullenmezken
Gökyüzü beni kucaklayacak sanmışım
Ne kadar aptalmışım

Hiçbir şey eskisi gibi değil
Artık gerçekleşmeyeceğini bile bile hayaller kurmuyorum
Ve yaşadıkça daha iyi anlıyorum her şeyi
Meğer en güzel gülün bile saklı dikenleri varmış
Batmadan anlayamadım
Gözyaşlarımı kimsecikler görmesin diye gülmeye çalıştım
Ama onu da başaramadım

Olmadı işte, yapamadım
Bu naciz bedenim ve yaşlanmış ruhumla
Hayatın o ağır yükünü kaldıramadım
Yaprak misali oradan oraya savruldum da
Bir türlü kaderimden kaçamadım
Yapamadım.