Yapabilirmisin Şiiri - Mehmet Obut

Nedensiz yaşıyorum artık hayatı
Amaçsız,sebeb ve sonuçtan bağımsız
Sorgulamadan geçmişi ve bugünü
Hiç bir özneye anlam yüklemeden
Zamansız ve zarfsız kelimelerle
Zamana bırakılmış bir aşkın gölgesinde.
Tesadüflere şaşırmıyorum meselâ
Biliyorum ki hiç bir karşılaşma tesadüf değil
Sebepsiz yere doluyor gözlerim çoğu zaman
Bir çocuğun gülüşüne,bir gözün dalışına
Bir kelebeğin umuduna ve
Bir yaprağın dalından kopup yere süzülüşüne
Tanıklık edip ağlayabiliyorum.
Sonra da hiç bir şey olmamış gibi
Gülümseyebiliyorum meselâ
Kendi derdimi saklayıp geceye.
Oysa ki bırakın gemilerimi
Limanları ateşe verdim içimde bir yerde
Denizin gözlerinin içine bakarak..
Ağlamamak için kendimi tuttuğum zamanlar
Sayısız yutkunuşlarımda boğulduğum günler
Her sabah güneşle yeniden doğup
Her akşam ölmek mesela yapabilirmisin?
İyi yada kötü olacakları önceden görüp de
Müdahale edememek akışa ve zamana
Sadece olup biteni izlemekle yetinmek
Kimine göre mükâfat
Kimine göre sonsuz lânet
Kimine göre de ilahi adalet?
Bana sorarsan teslimiyet,
Zamana hapsolmuş bir ruhun teslimiyeti..