yerime koy kendini ey gönül verdiğim.
çok severken beni bırakıp gitseydim dayanabilecek miydin.?
her gece rüyalarında sana koşsaydım bir kez olsun gülebilecek miydin.?
o kadar bağlanmışken kör düğüm gibi, koparıp gitseydim umutları, sevmeye cesaret eder miydin.?
ben her seferinde bir mızrak gibi saplasaydım gözlerimi kalbine, yinede gönül dünyanda beni yaşatabilecek miydin.?
benim için gözyaşlarınla suladığın kır çiçekleri kurusaydı çocukların uçurtmalarını gökyüzüne teslim ettiği kırlarda, sen yinede özgürlüğü sever miydin.?
boyası dökülmüş, o anıları bozuk şehirin karış karış gezerken sokaklarını, elinde kuru bir dilim ekmekle bütün masumiyetiyle gözlerine bakan çocuk ne kadar acıtıyorsa yüreğini, benim gidişim o kadar acıtacaktı yüreğini, sen yinede sevecek miydin acılarını yüreğinin.?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta