Yapabilir Miydin.? Şiiri - Hasan Bezan

yerime koy kendini ey gönül verdiğim.
çok severken beni bırakıp gitseydim dayanabilecek miydin.?
her gece rüyalarında sana koşsaydım bir kez olsun gülebilecek miydin.?
o kadar bağlanmışken kör düğüm gibi, koparıp gitseydim umutları, sevmeye cesaret eder miydin.?
ben her seferinde bir mızrak gibi saplasaydım gözlerimi kalbine, yinede gönül dünyanda beni yaşatabilecek miydin.?
benim için gözyaşlarınla suladığın kır çiçekleri kurusaydı çocukların uçurtmalarını gökyüzüne teslim ettiği kırlarda, sen yinede özgürlüğü sever miydin.?
boyası dökülmüş, o anıları bozuk şehirin karış karış gezerken sokaklarını, elinde kuru bir dilim ekmekle bütün masumiyetiyle gözlerine bakan çocuk ne kadar acıtıyorsa yüreğini, benim gidişim o kadar acıtacaktı yüreğini, sen yinede sevecek miydin acılarını yüreğinin.?
her gördüğün güzel bir çiçekte beni hatırlasaydın, inadına koklar mıydın, kokusunu içine çeke çeke.?
her okuduğun bir aşk şiirinde, gözyaşlarında kaybolup yaşıyor musun beni şiirin her kafiyesinde.?
sigara dumanına sarsan kendini, kaybolsan dumanında sigaranın, hayallere yelken açıp süzülür müydün aşkın sularında.?
dedim ya ey gönlümün sol yarısı,
kendini benim yerime koysan biten umutlara inat yazar mıydın böylesine bir şiir benim için.?
hiçbirini yapmazdın kızıla çalan siyah saçlı derin bakışlı sevdiğim, çünkü ben asla sen gibi gitmezdim...