Diyorsun ki bana,
Alış artık yalnızlığıma...
Sen farkına varmasanda
Varlığının sefasını tatmadan
Yokluğunun cefasına doydum ben
Bıkmadan
Usanmadan...
Soruyorsun ki bana,
Bir insan nasıl aşka bağlı kalır bu kadar?
Hiç bir zaman anlatamadım ki sana
Sen aşkın ta kendisiydin
Yaşamam için gerekliydin
Kulaklarımdaki sesin
Senle dolu yaşamın melodisiydi...
Ve ben vazgeçmedim
Ne yaşamaktan
Ne aşktan
Hemde hiç utanmadan...
Diyorum ki sana,
Beklemekten usanmasamda ömrüm boyunca
Biliyorum
Yorgun düşeceğim bir gün usulca...
Yalnız o gün gelmeden
Soruyorum sana!
Ben yanımdayken unutuyorum zaten geçmişi,
Peki ya sen yâr
Sen bir günlüğüne de olsa unutup benden hariç herkesi
Her şeyi,
Ve giyinip üstüne seni ilk tanıdığım günkü masumiyetini
Hiç çekinmeden
Tutabilecek misin ellerimi?
Kayıt Tarihi : 9.11.2011 17:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neslihan Isındere](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/09/yapabilecek-misin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!