Yapabildiğim tek şey susmak;
Her defasında bağırdığım sevgimi
Ve her gece yalnızlığın koynunda
Uyuyakalarak yarım bıraktığım hayallerimi...
Hala çözebilmiş değilim nedenini bu suskunluğun
Belki umut eksikliği belkide korku
Herhangi bir cümlenin herhangi bir kelimesinde
Takılıp kalıyorum her seferinde
Bir türlü olmuyor yapmak istediklerim
Belki demek ve her saniyesini hayatın
Yanındaymış gibi yaşamak olsa gerek
Tek kurtuluş yolu bu aşkın...
Sensizlik bir hastalık
Yavaş yavaş işleniyor damarlarıma
Bir yol var sana gelen biliyorum
Ama bulamıyorum bu karanlıkta
Benden başkası sana ulaşacak
Korkusuyla geçiyor her dakikam
Bundan kendimi alamıyorum...
Daha sende ne olduğumu bile bilmiyorum;
Bir umut belki sen gelirsin diye beklerken
Başka hiçbirşey gelmiyorum elimden
Geçen zamana hayıflanıyorum...
Sensiz; günler hızla akıyor avuçlarımdan
Ne yaşadığımı anlayamıyorum...
Artık yeter, sevmiyor beni diyip
İçimden silip atmaya çalışıyorum seni
Ama bende o kadar yeretmişsinki
Yüreğim razı olmuyor bırakmaya sevgini
Ve tenim öyle alışmışki hiç hissedemediği sıcaklğına
Bu isyandan sonra tiril tiril titriyor...
Kayıt Tarihi : 4.10.2002 20:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!