YAPAYALNIZ
Senden gördüğüm bir gülüşle dünyalar benimdi,
Beni hayata bağlayan senin yüce sevgindi,
Sen çok uzaklardasın yüreğim acılara bürümdü,
Benim kaderimde bu işte kaldım yapayalnız.
Sen olmadığın dünyayı ben neyleyim,
Katlanamayacağım biliyorum neden deneyim,
Dayanamam ki gelecek diye yollarını gözleyeyim
Benim kaderim bu işte kaldım yapayalnız,
Ne umutlar vermiştin ne oldu işte,
Hayatımız sanki çalışmayan elektriksiz fişte,
Demiştin ben senin bulacağın en kısa inişte,
İşte böyle oldu kaldım yapayalnız,
Bir varmış bir yokmuş gibi işte hayat böyle,
Ayrılık diye bir kelime yok diye lütfen söyle,
Zalim kader bana böyle yaşamayı nasip etmiş diye,
İşte hayat böyle kaldım yapayalnız.
(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR
İbrahim Özdemir 2Kayıt Tarihi : 11.8.2008 13:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Özdemir 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/11/yapa-yalniz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!