uyanır uyanmaz çıkıp balkona
serin bir mağara gibi karşıma durup
öyle bak(ma) bana nefise
gözlerin, gözlerin… söyleyemem
darmadağın ediyor insanı
baldır bacak
her gün de camlar silinir (mi) ?
düşmezsin biliyorum
(ama) ben ayıp şeyler düşünemem
şelaleye uzanır gibi dudaklar
bir gülün yapraklarında gezdirilir (mi) ?
hele kapı önünde gidip gidip gelmelerin
yap(ma)
öyle yürü(me) be nefise
sarhoş bir değirmen taşı gibi
döndürüyorsun başımı
ellerin
ellerin memleket gibi
söyle rahat dursunlar
tamda soğumuşken atardamarımdaki magma
bu ne(yin) davet(i) be nefise
insanı öper gibi ısır(ma) dudaklarını ıslak ıslak
yap(ma) be nefise
ben ayıp şeyler düşünemem
ben …
Temmuz 2005
Behçet Gülenay
Behçet GülenayKayıt Tarihi : 19.7.2005 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri bence tartışılır kılınması açısından 'iman'kelimesi iyi ama bence olmamalıydı!
ekrem bozkurt
Bu nefis şiirden yoksun kalacaktık belki de...
Kutlarım...
Mehmet Lütfü Aydın
TÜM YORUMLAR (17)