Yan Yana İki Nokta Şiiri - Enes Acar

Ninniler söylenirdi küçükken,
Ve uykuya dalardım sallana sallana,
Ninniler yine buldu beni, büyükken
Ve uyanıyorum geceleri kıvrana kıvrana,

Uyutur dedikleri ninniler,
Uyanışlarımın bir parçası artık,
Kulağıma çalınan o ezgiler,
Gözleri dikilmiş bana çatık

Şemsiye, kağıt, konjüktör, kapitülasyon…
Zordur söylemesi bazı kelimelerin,
Ve en zorudur demek, seni seviyorum
İçinden sayıklasan da, söyleyemez dilin

Sevmek bir rutinse, sevmek bitmeli,
Rutinler biter denildi bana..
Bitmiyorsa, biteceğim demek ki,
Nasıl söyleyeyim sana..

Ne bitti diyebiliyorum, ne bir devam..
Yan yana iki noktayım her an
Yorgun, argın ve dargınım
Tam konuşacağım sus diyorum bir an