Yansın yanacaksa Şiiri - İsmail Hakkı Kurt

Ellerinde kalmış,
Dikenleri bile solmuş güle ağlarsın
Sen dev aynasında bir cüce
Kendini korkusuz ve kusursuz sanırsın.

Yanıldın ve yaktın

Önce kaynayan bir su başımdan,
Döküldü sandım terkettiğin an
Ellerim titredi sesim kısıldı
Her şey yıkıldı heryer kan revan

Birden içimde fırtına koptu
Şimşekler çaktı yağmurlu puslu
Yolumun sonu böyle olacaksa
Yansın yanacaksa kalbi yoracaksa

Yine geldik bir yolun sonuna.
Nasıl başladık? Nasıl bitti?
Çok seviyor sanmıştım.
Gitmez demiştim, gitti…