Kimsenin olmadığı yollarda
Bir ben
bir yalnızlık
birde hayalin...
Karanlığın ağladığı sokaklarda
Lambalar sönmüş
Umutlar ölmüş
ufuklar ise hala
kapkara
Ve ben gülüm
Yakmışım kibriti
Ufuklarım belki aydınlanır diye
Deli kafa
Tutuşturmuşum kendimi...
Karanlık dünyamın ışığı
Gene ben olacaksam gülüm
Umut diye kendimi yakacaksam
Ve aydınlıkta da sen yoksan...
Bırak gülüm, bırak kalsın
Karanlık içinde hiç olmazsa hayalin
Hiç olmazsa umutlarım, ızdırabım var..
Bırak gülüm, bırak kalsın
Elimde kibrit
Kibritte sevdam
Yansın gülüm, yansın...
DK Kasım 1983
Hayrettin TürkKayıt Tarihi : 16.3.2003 05:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayrettin Türk](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/03/16/yansin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!