Dünyada ne haksızlıklar görüp yaşadım,
Beni haklıyken haksız yapan, işte bu dünya yansın.
Hayatımı bu kadar değersiz sanmazdım,
Beni hayata küstüren, bu dünya yansın.
Yansın bu dünya!
Daha genç yaşımda yakıp kavurdun,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bir insan kendisini yaksa bile ebedi cehennemlik olur Özer bey. Sizse kalkmış, koca dünyayı ve içindeki sekiz milyar insan ve sayısız masum hayvanı toptan yakmak istiyorsunuz. Peki bunun cezası ne olur diye hiç düşündünüz mü acaba? Ben sizin yerinize olsam, dünyayı yakmak yerine, kendi hata ve günahlarımı yakmayı ve bu dünya sınavını yüzümün akıyla kazanmayı düşleyip, hayat geçirmeye çalışırdım.
Hayırlı sınavlar olsun inşaallah.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta