Gün be gün yansımasındayız zamanın
Göründüğümüz kadar varız aslında
Gördüğümüz kadar kendimizde
Vücudumuz kerpiç evlerle bir düzine
İçinde besledik tohumdan çiçekleri
Sevgiyle yaşarsak büyüyecek ve açacak
Ruhumuzdaki gerçekleri
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta