Demişler ya, a can, önceleri de
Kişi kişinin aynasıdır, diye
Baktığımızca gördük hep karşıdan
Başkalarında kendimizi bulduk
Yakın geldi, vurulduk
Tanıdığımızı sandık önceden
Yansımamızı sevdik hiç bilmeden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
kor olmuş ateşlik ikimizde
Aynı kazan altında pişirirken sevdayı
Kızıla kesen utangaçlığımızı
Kaçamak bakışlarla örterken................ yüreğinizin sesi daim olsun okuması büyük zefkti
Teşekkürler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta