O kadar kötüyüm ki
Her şeyden nefret ediyorum
Canlı cansız her şeyden
Herkes ölsün bir tek ben kalayım yaşayan diye diliyorum
Hayallerimde hep tanrı oluyorum
İnsanları ufacık minnacık görüyorum düşlerimde
Kendimi ise kocaman
Kaldırıyorum ayağımı havaya ezmek için minicik tehlikeleri
Eziyorum da
İyice bastırıyorum bir tanesi bile hayatta kalmasın diye
Sonra eserimi görmek için kaldırıyorum ayağımı:
İşte o zaman gerçeği, hayatın manasını anlıyorum
Çünkü yere yapışık bir şekilde
Kocaman ve dümdüz olmuş bir ceset görüyorum
Ufacık bedeni ve kocaman yüzü ile paspas gibi yere yapışık
Kendimi görüyorum… aynaya bakar gibi…
Kayıt Tarihi : 17.10.2009 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!