Yansımalardaki Ben Şiiri - Ahmet Ariz

İçimde bir hüzün, gözlerimde bir boşluk,
Bütün kelimelerim susuyor, düşlerim yok.
Bir hayalin peşinden sürüklerken beni,
Kırık dökük bir dünyada arar oldum seni.

Bazen umut kırılır, bazen de sesim,
Bir nehir gibi akar, ama hiç ulaşmaz hepsi.
Zamanın hızı beni sarar, çeker uzaklara,
Bir adım önde bekleyen yalnızlıkla.

Anılarda kaybolurum, bir köşe başında,
Sözler tükenir, gözlerdeki yıldızda.
Bir düş gibi gel, bir yel gibi geç,
Sessizlik her şeyin önünde eğilmiş, içimdeki gerçek.

Beni unutma, ne olursa olsun,
İçimdeki fırtına bir gün duracak mı bilinmez.
Sonsuz bir hasret, ruhumu saran bir yara,
Ve seni bekleyen bir gölge daha…

Zaman geçse de, sesim duyulmaz,
Bir rüzgarın ardında kaybolmuş her şey aslında.
Seninle var oldum, seni ararken kayboldum,
Şimdi içimde eski anıların yankısı, bir çığlık.

Gel, sarıl ve yeniden başla her şeyi,
Çünkü içimde her şeyin bir yansıması var,
Ve bir yerlerde, zamanın içinde,
Sen ve ben bir arada beklerken…