Zaman aslında her an bir alt üst oluş içindedir.
Bir hengâme, bir toz duman karmaşasıyla peşine sürükledikleriyle birlikte nereye ve neden gittiğini gayet iyi bilerek savrulur, akar gider.
Bu savruluş içinde kişinin seçmiş olduğu kılavuzun onu götüreceği yönü kabulleniyor olması, onun iradesini belirleyip tanımlıyor,
,Oysaki kabulleniş aynı zamanda kişinin vermiş olduğu kararlara paralel olarak kendi kaderini de çizer.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta