İnsanın kendisini zamanın akışına bırakması kayboluşu, yok oluşu demektir.
Tıpkı bir kibrit çöpünün okyanusta nereye gideceğini bilemeden dalgaların sürüklemesiyle hedefsiz, dümensiz bir o yana, bir bu yana savrularak sonunda kaybolup gitmesi gibi.
Zaman denen mevhumun akıp gidişine direnmek mümkün değildir evet, ona yön vermek de öyle.
O halde insanoğluna düşen zamanı Allah’ın kendisinden istediği biçimde ve anlayışta kullanmaya çalışmak, değerlendirmek ve zaten belirlenmiş olan hedefe varmaktır; zamansızlığa ulaşana değin.
Karlı dağdan kopup gelen sel misin?
Poyrazlardan esip gelen yel misin?
Rüyâlarda gördüğüm güzel misin?
Söyle bana dilber, kimsin, nesin sen?
Şu düştüğüm derde çâre misin sen?
Devamını Oku
Poyrazlardan esip gelen yel misin?
Rüyâlarda gördüğüm güzel misin?
Söyle bana dilber, kimsin, nesin sen?
Şu düştüğüm derde çâre misin sen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta