İnsanın kendisini zamanın akışına bırakması kayboluşu, yok oluşu demektir.
Tıpkı bir kibrit çöpünün okyanusta nereye gideceğini bilemeden dalgaların sürüklemesiyle hedefsiz, dümensiz bir o yana, bir bu yana savrularak sonunda kaybolup gitmesi gibi.
Zaman denen mevhumun akıp gidişine direnmek mümkün değildir evet, ona yön vermek de öyle.
O halde insanoğluna düşen zamanı Allah’ın kendisinden istediği biçimde ve anlayışta kullanmaya çalışmak, değerlendirmek ve zaten belirlenmiş olan hedefe varmaktır; zamansızlığa ulaşana değin.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta