İnsanın kendisine yapılan kötülükleri unutmaması onun üzerinde bir yüktür.
Zaman ilerledikçe bu yük giderek ağırlaşır ve taşınamayacak hale gelir. O andan itibaren de bu yükü üzerinden atmak ister.
Bunu yapmanın iki yolu vardır.
Birincisi aynı şekilde karşılık vermektir.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta