Hayat;
çürümüş çiş tadıydı
bir kertenkelinin dilinde
insanlar için hiç bir anlam taşımayan.
insalar.. büyük insanlar..
büyüklükleri; kişisizlikleriydi
bildikleri; korkuları (korktukları)
kocaman bir ağız dolusu kahkaha yollarlardı hayata,
hissizce..
yürürlerdi yolda ağır ağır
ağırlıkları ceplerindekiydi.
şehrin diğer tarafında insanlar:.
kocaman bir hıçkırık yollarlardı geceye
o esnada.
ağlarlardı, ağır ağır..
soğuk bir kış gecesinde
ağırlıkları yüreklerindekiydi.
gece soğuktu
yatak daha soğuk.
üşür(dü) ölüm bile*
bu soğuk gecede.
sevgiydi onları tek ısıtan
masumca..
261006
Şevki GönüllüKayıt Tarihi : 8.1.2012 07:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!