Hayatta herkes birbirini
Kendi egosunun çatlaklarından izler
İnsanın ruhunda ki gölgeli noktalardı
Yansıyanlar
Yan yatmaktan
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Harika bir şiir. Haklı serzenişler...
İnsanoğlu her gün egosunu büyütüyor. Kolaycılığın cazibesine kapılıp , hiç kimse için kılını kıpırdatmak istemiyor. Rahatını mı bozacak bu kısacık yaşam da...!
Ninem,* rahat çok çabuk alışılır, alışınca da onun uğruna her şeyi yaparsın* derdi...Durum tam da bu...
Ve ,her gün bir ilkemizi feda ediyoruz. Sonuç şiirin dediği gibi :
*
Yan yatmaktan
Yan yana gelemeyen insanların
Dik durmaları beklenmemeli_____________ Beklemiyoruz da zaten...Gemisini kurtaran
kaptan artık... Arkadakiler ne olursa olsun.
Güzeldi okumak...Emeğine , yüreğine sağlık.Yolun açık olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta