Kırmızı güllere vermiş rengini.
Pembe goncalara dökmüş telini.
Dağlar morla süslemiş eteklerini.
Sarı ayrılıklarla evli.
Siyah ölümle efsunlanmış.
Bulutlar gri gecelerde ağlamış,
Doğa yeşille canlanmış,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta