Hayat düz bir şerit halinde bir başlangıçtan bir bitişe doğru gidiyormuş gibi görünüyorsa da aslıda bir kısır döngü…
Yürüyorsun hiç durmadan, önüne hedefler koyuyorsun ve o hedefe varabilmek için menziller geçiyor, merhaleler aşıyorsun ve görüyorsun ki eğer bu dünyaya geliş sebebinin kühnüne varamamışsan beyhude bir çabanın içinde dönüp durmuş, ömür tüketmişsin; üstelik bu yürüyüşte sırtındaki yükün giderek ağırlaştığının da farkında olmayarak…
Yaşadıkça öğreniyor insan; sevinçleriyle üzüntüleri hep iç içe olarak.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta