Yansımalar 291 - Özge Ve Hüzün

Hayat düz bir şerit halinde bir başlangıçtan bir bitişe doğru gidiyormuş gibi görünüyorsa da aslıda bir kısır döngü…

Yürüyorsun hiç durmadan, önüne hedefler koyuyorsun ve o hedefe varabilmek için menziller geçiyor, merhaleler aşıyorsun ve görüyorsun ki eğer bu dünyaya geliş sebebinin kühnüne varamamışsan beyhude bir çabanın içinde dönüp durmuş, ömür tüketmişsin; üstelik bu yürüyüşte sırtındaki yükün giderek ağırlaştığının da farkında olmayarak…

Yaşadıkça öğreniyor insan; sevinçleriyle üzüntüleri hep iç içe olarak.

Başkalarını bilmem ama yaşanmışlığın bende bıraktığı, bu hayata gönderiliş amacını doğru kavrayamamış ve gereğini yerine getirememiş olmanın endişesi sebebiyle hüzünlüyüm, kederliyim, hatta kendime kızgınım bile.

Ama hayat sadece pişmanlıklardan mı ibaret? Değil tabi ki, aynı zamanda sevinçliyim ve mutluyum da.

Hüznüm, kederim bana kalsın, kızgınlığım da.

Sevinçli ve mutlu olmamın sebebiyse, küçük kızımın bugün doğum günü… Bizden çok uzakta… Ama olsun, biliyoruz ki mutlu, sağlıklı. Bu kadarı bile yüreğimin sıcacık kalmasına yetiyor.

Yuvasında iki dünya tatlısı evladıyla, eşiyle ailece hayırlı, sağlıklı, mutlu ve huzurlu bir hayat sürmesini diliyorum Allah’tan.

Nice yıllara kızım; sağlıkla huzur ve mutlulukla. Cenab-ı Hakk’ın rızasını kazanmış olarak… Azze ve Celle…