Her insan yüreğinde bin bir acıyı taşır.
Taşıyamadığı zamanlarda bazılarını eşi ve dostlarıyla paylaşır, ağırlıklarından kurtulur, sükûn bulur. Kimini ise sadece bir kaç yakın dostuyla…
Ama bir de hiç kimseye ve hatta kendisine bile söylemedikleri vardır ki insanın, asıl ağırlığı bunlar oluşturur.
Yani yüreğinin en derininde bir yerde gömülmüş olanlar…
Oysaki bunlar sır bile değildir. Lâkin anlatsa kimse anlamaz, anlatmasa ona yazık.
Peki, çözüm? Yok!
Konuşmak faydasız, çaresiz susarsın.
Kayıt Tarihi : 9.2.2025 10:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!